ΟΙ ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΚΟΣΜΑ
Ο Προφήτης Άγιος Κοσμάς
Οι προφητείες, όπως και οι Διδαχές, δεν γράφτηκαν από τον ίδιο τον Άγιο, αλλά από φλογερούς μαθητές και ακροατές του. Για τους σκλαβωμένους Έλληνες οι προφητείες του Πατροκοσμά ήταν το πιο αγαπημένο τους ανάγνωσμα. Αναπτέρωναν το ηθικό, τόνωναν το φρόνημα, θέριευαν την ελπίδα της ελευθερίας. Με τις προφητείες ο Άγιος επικοινωνούσε με την ψυχή των ακροατών του, αφουγκραζόταν όλους τους καημούς και τα βάσανα του Γένους. Η διαρκής αναφορά του στο ‘‘ποθούμενο’’ απετέλεσε για τους ραγιάδες τη σημαντικότερη ενθάρρυνση για τον ερχομό της μεγάλης μέρας της ελευθερίας. Για τους κλέφτες ο λόγος του ήταν εγγύηση και για το λαό η απάντηση του Θεού στα δάκρυα και στους πόνους αιώνων.
Οι προφητείες του Αγίου βρέθηκαν σε διάφορα συναξάρια, παλιά βιβλία, περιοδικά και κώδικες. Ασχολήθηκαν πολλοί4 με τις προφητείες, τη συγκέντρωση και τη δημοσίευσή τους. Η πιο συστηματική καταγραφή των προφητειών έγινε από τον Γ. Κ. Καλυβόπουλο, στο περιοδικό ‘‘Βόρειος Ήπειρος’’. Ο Κ. Κώνστας το 1956 στην ‘‘Ηπειρωτική Εστία’’ παρουσίασε τις 72 προφητείες του Πάτερ Κοσμά, όπως βρέθηκαν σε Αλβανικό χειρόγραφο. Ο Δ. Σαλαμάγκας, ο Μ. Γκιόλιας, ο αρχιμανδρίτης Χαράλαμπος Βασιλόπουλος, ο Μ. Σταφυλάς, ο Ν. Σωτηρόπουλος και άλλοι ασχολήθηκαν επίσης με τις προφητείες του και τις εξέδωσαν. Πολλές προφητείες του Αγίου υπάρχουν έως σήμερα στο στόμα του λαού στις διάφορες περιοχές που πέρασε. Πολλές από αυτές δεν έχουν καταγραφεί. Στην παρούσα έκδοση υπάρχουν πολλές προφητείες του Αγίου που ακούσαμε από το στόμα χωρικών, δασκάλων, γερόντων ακόμη και μικρών παιδιών που τις αναφέρουν με καμάρι και περηφάνεια, γιατί ο Άγιος πέρασε από τον τόπο τους. Ιδιαίτερα οι προφητείες από το στόμα μικρών παιδιών και νεαρών ατόμων, που διασταυρώσαμε με τις μαρτυρίες μεγάλων, δείχνουν το ανεξίτηλο πέρασμα του Πατροκοσμά από τα μέρη τους.
Οι προφητείες του Πατροκοσμά μπορούν να διαιρεθούν στις εξής κατηγορίες:
1) Προφητείες που αναφέρονται στην απελευθέρωση του Γένους από τον τουρκικό ζυγό και στον πόλεμο του 40.
2) Προφητείες που αναφέρονται σε πρόσωπα και τόπους.
3) Προφητείες που αναφέρονται σε μελλοντικούς πολέμους και στο μέλλον της ανθρωπότητας γενικά.
4) Προφητείες που αναφέρονται στις διάφορες εφευρέσεις και στα επιτεύγματα της Επιστήμης.
5) Προφητείες που αναφέρονυαι στον προφήτη Ηλία
6) Η προφητεία του Αγίου για τον Αλή πασά.
Προφητείες που αναφέρονται στην απελευθέρωση του Γένους από τον τουρκικό ζυγό & στον πόλεμο του 1940
Πολλές είναι οι προφητείες του Αγίου για την απελευθέρωση του Γένους, για το ‘‘ποθούμενο’’, που έλεγε συνήθως με διάκριση και σοφία, για να αποφύγει τις κακοτοπιές και τα προβλήματα, αφού τις Διδαχές του παρακολουθούσαν πολύ συχνά και Τούρκοι.
«Το ποθούμενο θα γίνη στην τρίτη γενιά. Θα το ιδούν τα εγγόνια σας»5, είπε στη μαρτυρική Χειμάρρα της Βορείου Ηπείρου. Η τρίτη γενεά, αν λάβουμε υπόψη ότι η κάθε γενεά προσδιορίζεται σε 30 χρόνια, είναι η γενιά του 1821.
«Πότε θαρθεί το ποθούμενον;» ρώτησαν τον Άγιο στα Τσαραπλανά (Βασιλικό) της Ηπείρου. «Όταν σμίξουν αυτά», απάντησε, δείχνοντας δύο δενδρύλλια, τα οποία έσμιξαν το 1912, όταν ελευθερώθηκε η Ήπειρος.
Στο ίδιο χωριό ειπώθηκαν και άλλες δύο προφητείες: «Τα βάσανα είναι ακόμη πολλά. Θυμηθείτε τα λόγια μου, προσεύχεσθε, ενεργείτε και υπομένετε στερεά. Έως ότου να κλείση αυτή η πληγή του πλατάνου, το χωριό σας θάναι σκλαβωμένο και δυστυχισμένο». Η πληγή του πλατάνου έκλεισε το 1912.
Εντυπωσιακή είναι και η τρίτη προφητεία του Αγίου στο χωριό: «Το ποθούμενον θα έρθη, όταν θαρθούν δύο πασχαλιές μαζί». Το 1912 οι γιορτές του Ευαγγελισμού και του Πάσχα συνέπεσαν την ίδια μέρα.
Και σε άλλο μέρος είπε: «Θαρθή, όταν έρθουν δυό καλοκαίρια και δυό πασχαλιές μαζί».
«Άμα κλείση το δένδρον και κλεισθή μέσα το παλούκι, τότε θα έλθη το ποθούμενον. Θα γίνη κάποιο σημάδι και να μη φοβηθήτε. Να πηγαίνετε βασίλεμα ηλιού σ’ εκείνα τα βουνά (της Ομάλιας και της Μερόπης), όπου θα γλυτώσουν πολλές ψυχές. Μαζί σας μη πάρετε τίποτε, μόνον τις ψυχές σας να γλυτώσετε. Και δεν θα βαστάξη το κακό περισσότερο από 24 ώρες».
«Με δυσκολία θάρθει», εννοείται το ‘‘ποθούμενο’’, είπε αλλού.
«Με δυσκολία, με μεγάλη δυσκολία, αλλά θάρθει εξάπαντος η ελευθερία», επανέλαβε στους Βουλιαράτες.
Παρεμφερείς είναι οι επόμενες προφητείες: «Όταν θα ιδήτε το χιλιάρμενο στην Άσπρη Θάλασσα, θαρθή το ποθούμενον».
«Όταν θα ιδήτε το χιλιάρμενο στα ελληνικά νερά, τότε θάρθει».
«Όταν θα ιδήτε το χιλιάρμενο στα ελληνικά ύδατα, τότε θα λυθή το ζήτημα της Πόλης».Χιλιάρμενο είναι στόλος με πολλά πλοία. Ενός κράτους δεν είναι δυνατόν να είναι. Θα ενωθούν πολλά κράτη, όπως και έγινε, για να πολεμήσουν τον Τούρκο. Να θυμηθούμε ότι στη ναυμαχία του Ναβαρίνου πήραν μέρος τα καράβια των ξένων δυνάμεων και συνετέλεσαν στην απελευθέρωση της Ελλάδας.
«Στην Πόλη θα χυθή αίμα, που τρισχρονίτικο δαμάλι θα πλέξη». Με την έναρξη της Επαναστάσεως τα αντίποινα των Τούρκων και οι σφαγές ξεκίνησαν πρώτα από την Πόλη με πρώτο θύμα και μάρτυρα τον Πατριάρχη Γρηγόριο Ε΄.
«Όταν θα πέση ο κλώνος(που είναι στημένος ο Σταυρός), θα γίνη μεγάλο κακόν, που θα έλθη από το μέρος όπου θα δείξη ο κλώνος και όταν θα πέση το δένδρον, θα γίνη ένα μεγαλύτερον κακόν». Την προφητεία ο Άγιος την είπε στο χωριό Τσιράκι (Άγιος Κοσμάς) Γρεβενών. Σύμφωνα με την προφορική παράδοση του χωριού, το 1940 έπεσε ο κλώνος με το Σταυρό προς το μέρος της Αλβανίας, από όπου επιτέθηκαν οι Ιταλοί. Ολόκληρο το δένδρο έπεσε το 1947, όταν η περιοχή καταστράφηκε εντελώς κατά τη διάρκεια του συμμοριτοπόλεμου. Ο Σταυρός αυτός φυλάσσεται σήμερα στην Εκκλησία του χωριού.
«Το κακόν θα έλθη μέχρι τον Σταυρόν και δεν θα μπορέση να πάη κάτω. Μη φοβηθήτε. Μη φύγετε από τα σπίτια σας». Ειπώθηκε στο Πολυνέρι Γρεβενών και εκπληρώθηκε το 1940, όταν τα τμήματα των αλπινιστών Ιταλών έφθασαν μέχρι την τοποθεσία ‘‘Σταυρός’’, αλλά ίλη ιππικού τους κατέκοψε πριν προχωρήσουν.
Στην Ζελενίτσα (Πρασιά) της Ευρυτανίας είπε: «Αν το κυπαρίσσι αυτό ξεραθή από την κορυφή, η Ελλάς θα ελευθερωθή. Αν ξεραθή από κάτω, δεν θα ελευθερωθή». Το κυπαρίσσι άρχισε να ξηραίνεται από την κορυφή, όταν ελευθερώθηκε η Ελλάδα.
Συνήθιζε να αποκαλεί ‘‘ρωμαίικο’’ αντί για ελληνικό, κάθε τόπο που οραματιζόταν ελεύθερο: «Αυτό μια μέρα θα γίνη Ρωμαίικο και καλότυχος, όποιος ζήσει σε κείνο το βασίλειο», επαναλάμβανε συχνά στα μέρη που πήγαινε και που αργότερα ελευθερώθηκαν.
«Εκείθε θαρθή το Ρωμαίικο», είπε, όταν βρισκόταν στην Πρέβεζα, δείχνοντας προς τη Στερεά. Πράγματι από εκεί προερχόταν ο στρατός που ελευθέρωσε την Ήπειρο το 1912. Στην Παλαιά Άρτα είπε: «Τα όρια του Ρωμαίικου θάναι η Βωβούσα»(ο ποταμός Αώος).
Στην Κεφαλλονιά είπε κάτι το καταπληκτικό, που εκπληρώθηκε στο ακέραιο και αφορούσε την απελευθέρωση της Επτανήσου. «Θάρθουν οι κόκκινοι σκούφοι κι’ ύστερα οι Άγγλοι επί 54 χρόνια, και κατόπιν θα γίνη Ρωμαίικο». Μετά τους Ενετούς στα Επτάνησα ήλθαν οι Γάλλοι, που ονομάζονταν Κόκκινοι σκούφοι από το χρώμα των καλυμμάτων της κεφαλής κατά τους Ναπολεοντείους χρόνους. Στη συνέχεια ήλθαν οι Άγγλοι, που έμειναν στα Επτάνησα 54 χρόνια. Το 1864 τα Επτάνησα παραδόθηκαν από τους Άγγλους στην Ελλάδα. Η προφητεία του Αγίου εκπληρώθηκε στο ακέραιο.
«Θαρθή πρώτα ένα ψευτορωμαίικο. Να μην το πιστέψετε και να μη χαρήτε. Πίσω θα φύγη». Η φοβερή αυτή προφητεία αναφέρεται στη Β. Ήπειρο, αφού στους Βουλιαράτες την είπε ο Άγιος. Η περιοχή αγωνίστηκε, ελευθερώθηκε και πάλι έπεσε σε πιο βαρύ ζυγό και σκλαβιά, όχι μία, αλλά περισσότερες φορές. Οι θυσίες και το αίμα των ηρώων δεν έφεραν την ελευθερία στον πολύπαθο αυτό τόπο. Το ψευτορωμαίικο ήλθε το 1913 και έφυγε το Σεπτέμβριο του 1916. Η μεγαλύτερη συμφορά ήταν τα τελευταία χρόνια, μετά τις νικηφόρες μάχες στα Αλβανικά βουνά και το Έπος του 40, όταν ο νικητής ελληνικός στρατός αποχώρησε και η Β. Ήπειρος σκλαβώθηκε στον Εμβέρ Χότζα.
«Η ελευθερία σας θα έλθη από κάτω», «η λευτεριά θαρθή από κάτω από όπου χύνονται τα νερά» και «Από πάνω και από τη Σκάλα χαλασμούς να περιμένετε», «από ψηλά, μέσα από το λιμάνι θαρθή ο χαλασμός», είπε ο Άγιος στους Βουλιαράτες. Λέγοντας ‘‘κάτω’’ εννοούσε το βόρειο μέρος της Αλβανίας και ‘‘πάνω’’ το νότιο, που ήταν συμπαγείς ελληνικοί πληθυσμοί. Απέκλεισε ο Άγιος να έλθει βοήθεια και σωτηρία από τη θάλασσα, τους Αγίους Σαράντα. Η ατυχής απόβαση του ελληνικού στρατού κατά το 1912, που επέφερε την καταστροφή χωριών της περιοχής, φανερώνουν ότι πράγματι ο χαλασμός ήλθε από τη θάλασσα.
2.Προφητείες που αναφέρονται σε πρόσωπα και τόπους
Πηγαίνοντας στο Συρράκο της Ηπείρου συνάντησε μια μάνα με το μικρό παιδί της. «Το παιδί αυτό θα προκόψη, θα κυβερνήση την Ελλάδα και θα δοξασθή», είπε. Ήταν ο Ιωάννης Κωλέτης (1774 – 1847), ο οποίος υπήρξε μεγάλος πολιτικός στα χρόνια της Επαναστάσεως και μετά. Έγινε πρωθυπουργός τον Αύγουστο του 1844 και ενδιαφέρθηκε για την οικονομική και διοικητική ανόρθωση της χώρας.
Σημαντική είναι η προφητεία για τον Αλή πασά, που θα μας απασχολήσει σε επόμενο κεφάλαιο.
Αποκαλυπτική και ενδιαφέρουσα είναι η προφητεία του Αγίου που αναφέρεται στον Πάπα. «Τον Πάπαν να καταράσθε, διότι αυτός θα είναι η αιτία της συμφοράς του κόσμου δια του πολέμου», και «Τον Πάπαν να καταράσθε, διότι αυτός είναι ο Αντίχριστος».Οι προφητείες επαληθεύτηκαν πολλές φορές, ιδίως τα τελευταία χρόνια. Οι δραστηριότητες του Παπισμού στα Βαλκανικά Ορθόδοξα κράτη με την Ουνία, τη βία και την παντός είδους προπαγάνδα φθάνουν ως τις μέρες μας. ‘‘Δούρειο ίππο του Παπισμού’’, απεκάλεσε η Ορθόδοξη Ελληνική Εκκλησία την Ουνία με εγκύκλιό της τον Απρίλιο του 1925. Ιδίως σήμερα, η Ορθοδοξία διώκεται στα Βαλκάνια από τον Πάπα, ο οποίος είναι ο κύριος πρωτεργάτης της βίας, των τραγικών γεγονότων στο χώρο της πρώην Γιουγκοσλαβίας, υπεύθυνος για τις αιματοχυσίες και τους διωγμούς των Σέρβων Ορθοδόξων.
Στην Παραμυθιά είναι γνωστές και σήμερα οι προφητείες του Αγίου για τη μεγάλη Μουσουλμανική οικογένεια των Προναίων. Η οικογένεια αποτελούνταν από δύο φατρίες που αλληλοεξοντώνονταν. Κάποτε ο αρχηγός της μιας φατρίας ρώτησε τον Άγιο:
- «Ως πότε θα βαστάξει η δόξα μας; Εκείνος απάντησε:
- Ως τότε που θ’ αρχίσουν να σαπίζουν αυτά τα τρία μήλα. Και τους έδωσε τρία μήλα.
Τον ρώτησε και ο αρχηγός της άλλης φατρίας:
- Ως πότε θα βαστάξει η δική μας δόξα; Ο Άγιος απάντησε:
- Ως που ν’ αρχίσουν να λιώνουν αυτά τα τρία μαντήλια. Και τους έδωσε τρία μαντήλια.
Στην Παραμυθιά διηγούνται ότι ο ίδιος διάλογος έγινε και σε μία άλλη περίπτωση και ότι ο Κοσμάς τους έδωσε την ίδια απάντηση, δίνοντάς τους ένα ύψωμα (λειτουργιά), λέγοντάς τους:
- Ως ότου χαλάσει αυτό το ύψωμα.
Τα μήλα, τα μαντήλια και τη λειτουργιά οι Προναίοι τα φύλαγαν σε κρυφό μέρος κι όλο τα κοίταζαν δειλά σ’ ευτυχισμένες, αλλά και σε δύσκολες ώρες. Τα χρόνια περνούσαν. Εκείνοι οι πρώτοι Προναίοι έφυγαν από τη ζωή. Οι απόγονοί τους κληρονόμησαν την πίστη τους στον Άγιο Κοσμά κι όλο κρυφοκοίταζαν τα δώρα του. Στα 1878 με τον Ρωσοτουρκικό πόλεμο, που σείστηκε η Τουρκία, τα μήλα άρχισαν να σαπίζουν και τα μαντήλια να λιώνουν. Κάποτε τα μήλα και η λειτουργιά χάλασαν και τα μαντήλια έλιωσαν. Ήταν το πρωινό της 23ης Φεβρουαρίου του 1913, όταν η ελευθερία έφθασε στην Παραμυθιά και σ’ όλη τη Θεσπρωτία».
Έφθασε ο Πατροκοσμάς ως το Σούλι συσταίνοντας ησυχία και σύνεση στους αδούλωτους Σουλιώτες στη σύναξη του Αγίου Δονάτου, επιτιμώντας την υπερηφάνειά τους: «Σας λυπάμαι για την περηφάνεια, οπού έχετε», και τινάζοντας τα παπούτσια του, συνέχισε: «Το ποδάρι μου εδώ δεν θα ξαναπατήσει. Κι αν δεν αφήσετε αυτά τα πράγματα που κάνετε, την αυθαιρεσία και ληστεία, θα καταστραφήτε». Ύστερα, κοιτάζοντας τ’ άρματα πούχαν κρεμασμένα σ’ ένα δένδρο, είπε: «Σε κείνο το κλαρί, που κρεμάτε τα σπαθιά σας, θαρθεί μέρα που θα κρεμάσουν οι γύφτοι τα όργανά τους».
Την όμορφη Μοσχόπολη επισκέφθηκε ο Πατροκοσμάς στα χρόνια της ακμής και του πλούτου της. Με το διεισδυτικό του βλέμμα είδε τη μεγάλη της καταστροφή και συμφορά, που δεν θα αργούσε. «Ω Μοσχόπολις, Μοσχόπολις, ωραία και πλουσία, θα έλθη καιρός κατά τον οποίον σκληρόκαρδοι άνθρωποι θα επιπέσωσιν εναντίον σου και θα φέρωσι την τελείαν καταστροφήν σου. Τα υψηλά και αρχοντικά σου σπίτια, τα οποία σήμερον ομοιάζουσι με παλάτια, θα γίνουν ερείπια και από τα θέμελά των θα περάση το άροτρον. Εκεί δε όπου σήμερον ακούονται τα διασκεδαστικά τραγούδια, θα ακουσθή μίαν ημέραν ο θρήνος των γυναικοπαίδων, διότι η πόλις αύτη θα καταστραφή. Ας είναι ευλογημένα όμως τα γύρω βουνά, τα οποία θα σώσουν πολλάς ψυχάς». Η πρώτη καταστροφή της ωραίας πόλης δεν άργησε. Το 1769 άγριοι Τουρκαλβανοί την κατέλαβαν, τη λεηλάτησαν, άρπαξαν ό,τι πολύτιμο βρήκαν, την ερήμωσαν. Το 1916 καταστράφηκε για δεύτερη φορά. Τα ερείπια των παλιών αρχοντικών και οι μισογκρεμισμένες Εκκλησίες που σώθηκαν μιλούν για το περασμένο μεγαλείο και τον πλούτο της πόλης.
Σε πόλεις και χωριά που πέρασε ο Πατροκοσμάς προφήτευσε για το μέλλον τους, συγκεκριμένα και ονoμαστικά. Στη Λάρισα είπε: «Τα χωριά του κάμπου θα πάθουν χαλάστρα, ενώ στις ποδιές του Κισσάβου θα κοιμηθούν σκλάβοι και θα ξυπνήσουν ελεύθεροι».
«Στην Αυλώνα θα γίνη χαλασμός. Θα έλθουν στρατεύματα να ελευθερώσουν τον τόπο».Ή «θα βγουν στην Αυλώνα πολλά στρατεύματα και στόλος πολύς θα αράξη στο λιμάνι της».
«Εις τα χωριά Πέπελη σεις άδικα θα φοβάστε. Τίποτε δεν θα πάθετε. Μόνον τα παιδιά σας που θα είναι στους δρόμους θα κλαίτε».
«Στο Μπουκουρμέ θα χυθή πολύ αίμα».
«Από τρία μπουγάζια στενά, Κρα, Κράψη και Μουζήνα θα περνούν πολλά στρατεύματα για την Πόλη. Καλόν είναι τα γυναικόπαιδα να βγουν στα βουνά. Θα σας ρωτούν αν είναι μακρυά η Πόλη, εσείς να μην λέτε την αλήθεια, διότι θα σας κακοποιήσουν. Ο στρατός αυτός δεν θα φθάση στην Πόλη, στη μέση του δρόμου θα μάθη ότι ο πόλεμος ετελείωσε».
Στην ομιλία του στο Μέτσοβο, κοιτάζοντας τα βουνά είπε: «Ω ευλογημένα βουνά, πόσες ψυχές γυναικόπαιδα θα σώσετε, όταν έλθουν χαλεπά χρόνια». Και γυρίζοντας στους ανθρώπους: «Καλότυχοι σεις, οι οποίοι ευρέθητε εδώ πάνω εις τα ψηλά βουνά, διότι αυτά θα σας φυλάξουν από πολλά δεινά». Και πράγματι, κατά την επανάσταση του 1854, στη διάρκεια της οποίας το Μέτσοβο έπαθε φοβερή καταστροφή, όσο και στις 17 Οκτωβρίου 1943 με την είσοδο των Γερμανών στην πόλη, τα γυναικόπαιδα κρύφτηκαν στα γύρω βουνά και σώθηκαν.
Τον ίδιο λόγο είπε ο Άγιος και στη Σιάτιστα: «Καλότυχοι σεις, οι οποίοι ευρέθητε εδώ πάνω εις τα ψηλά βουνά, διότι αυτά θα σας φυλάξουν από πολλά δεινά. Θα ακούτε και δεν θα βλέπετε τον κίνδυνο. Τρεις ώρες ή τρεις μέρες θα υποφέρετε».
Όταν ήταν στους Βουλιαράτες ο Άγιος κοιτάζοντας προς τα βουνά, είπε κατ’ άλλους, «Ευλογημένα βουνά! Πολλές ψυχές θα γλυτώσετε» και κατ’ άλλους «Ευλογημένα Αηδονάτα! Πολλές ψυχές θα γλυτώσετε».Αηδονάτα ονομάζονταν τα βουνά της Πέπελης, του Κλεισαριού και του Σελλειού, γιατί εκεί υπήρχαν πολλά αηδόνια.
Και για τα Τζουμέρκα,είπε: «Τα βλογημένα Τζουμέρκα θα γλυτώσουν μερικό κόσμο. Θα βρεθεί σπορά για βιο». Στα βουνά θα καταφύγουν οι άνθρωποι, για να σωθούν στο καιρό του πολέμου.
Ο Πατροκοσμάς πολλές φορές αναφέρθηκε στη Δρόπολη και στις συμφορές που θα τη βρουν:
«Η Δρόπολις θα πάθη, γιατί ο τόπος είναι γυμνός».
«Η Δρόπολις θα είναι γεμάτη στρατεύματα».
«Θα χαθή η σοδειά της χρονιάς από την εύφορη Δρόπολη και – μάνα μου! – αίμα πολύ που έχει να χυθή».
«Λάκκοι και βράχοι στη Δρόπολη θα είναι γεμάτοι φεύγοντας»ή «τα βουνά, οι χαράδρες και οι κάμποι της Δρόπολης θα γεμίσουν προσφυγιά».
«Όσα χωριά είναι κοντά σε δρόμο πολλά θα τραβήξουν», είπε για τα χωριά της Δρόπολης.
«Τα χωριά της Άνω Δρόπολης άδικα θα φοβηθούν».
«Οι Δροπολίτες θα ζουν φτωχικά, γιατί δεν αγαπούν τα δένδρα και τα φυτά».
«Αμπέλια μη φυτεύετε, διότι θα χαλάσουν καθώς εκείνα στην Δρυινούπολι».
«Έδρα του σατανά», αποκάλεσε το Αργυρόκαστρο, σηκώνοντας το ραβδί του και δείχνοντας με αυτό την πόλη, στην οποία δεν μπήκε μέσα.
«Πήγαινε και στο δρόμο θ’ ανταμειφθής», είπε στη Δερβιτσάνη σε κάποιον που τον ειρωνεύτηκε. Αυτός πηγαίνοντας στο δρόμο τραυματίστηκε από κάποιο εχθρό του.
Όταν ο Άγιος βρισκόταν στην Άσσο της Κεφαλλονιάς και κήρυττε, έστειλε ένα ακροατή στο σπίτι ενός άρχοντα του τόπου, λέγοντας: «Ειπέ εις τα είδωλα εκείνα να μην έλθουν εδώ, αλλά να γυρίσουν εις τα οπίσω». Ο άνθρωπος βρήκε στο σπίτι που πήγε κυρίες της αριστοκρατίας του νησιού ντυμένες άσεμνα, που ήταν έτοιμες να έλθουν να παρακολουθήσουν το κήρυγμα του Αγίου.
Κάποια μέρα περνώντας από ένα νεόκτιστο σπίτι στην Άσσο της Κεφαλλονιάς πάλι, είπε: «Φτιάχνετε σπίτια τορνευτά και δεν πρόκειται να κατοικήσετε σ’ αυτά». Και πράγματι, ύστερα από λίγο καιρό πέθαναν οι ιδιοκτήτες του σπιτιού, εκτός μίας γυναίκας από την οικογένεια που έγινε μοναχή, και εγκατέλειψε και εκείνη το σπίτι.
- Προφητείες που αναφέρονται σε μελλοντικούς πολέμους & στο μέλλον της ανθρωπότητας γενικά.
Προφητείες του Αγίου Κοσμά για την Πόλη
«Η αιτία του γενικού πολέμου θα έρθη από την Δαλματία». Ο Άγιος Κοσμάς προφήτευσε τον τόπο, το Σεράγεβο της Δαλματίας, που δόθηκε η αφορμή του Α΄ Παγκοσμίου πολέμου (1914 – 1918), από ένα τυχαίο γεγονός. Εκεί στις 28 Ιουλίου του 1914 δολοφονήθηκε ο διάδοχος της Αυστροουγγαρίας Φραγκίσκος Φερδινάρδος και η σύζυγός του από δύο Βοσνίους. Ήταν ο πρώτος γενικός πόλεμος.
Μίλησε και για το διαμελισμό της Τουρκίας, όπως και έγινε: «Η αιτία του γενικού πολέμου θα έρθη από την Δαλματία. Πρώτα θα διαμελισθή η Αυστρία και ύστερα η Τουρκία».
Πολλές είναι οι προφητείες που αναφέρονται στο γενικό πόλεμο και στα δεινά που θα προέλθουν απ’ αυτόν.
«Ο χαλασμός θα γίνη από ένα κασιδιάρη».
«Ο χαλασμός στον τόπο θα γίνη από ένα όνομα αξιωματούχου…». Είναι δυσανάγνωστο το όνομα.
«Αν το ζήτημα λυθή με τον πόλεμο, θα πάθετε πολλές καταστροφές, σε τρεις χώρες η μια θα μείνη».
«Πολλά χωριά θα καταστραφούν, οι τρεις χώρες θα γίνουν μία».
«Να έχετε τρεις θύρες, αν σας πιάσουν την μία, να φύγετε από την άλλη».
«Εσείς θα σώσετε άλλους και οι άλλοι εσάς».
«Εσείς θα φύγετε απ’ τ’ αριστερά βουνά, από τη δεξιά μεριά όχι. Απ’ τις σπηλιές μη φοβάστε».
«Αν ο πόλεμος πιαστή από κάτω, λίγο θα πάθετε, αν πιαστή από πάνω, θα καταστραφήτε».
«Θα έρθη καιρός που δεν θα ακούτε(μαθαίνετε) τίποτε», όταν θα υπάρχουν αποκλεισμοί και δεν θα επιτρέπεται η κυκλοφορία σε εμπόλεμο περίοδο.
«¨Όταν ακούτε ότι ο πόλεμος άρχισε, τότε κοντά είναι». Οι άνθρωποι πρέπει να είναι έτοιμοι να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους και να βγούνε στα βουνά, όταν θα αρχίσει ο πόλεμος.
Οι επόμενες προφητείες αναφέρονται στις καταστροφές των πόλεων από τους βομβαρδισμούς και για την καταφυγή στα κρησφύγετα των απλών ανθρώπων, για να αποφύγουν το θάνατο:
«Θα δήτε να πετάνε άνθρωποι στον ουρανό σαν μαυροπούλια και να ρίχνουν φωτιά στον κόσμο. Όσοι θα ζουν τότε θα τρέξουν στα μνήματα και θα φωνάξουν. Εβγάτε σεις οι πεθαμένοι να μπούμε μεις οι ζωντανοί». Η προφητεία αναφέρεται στους βομβαρδισμούς των πολεμικών αεροπλάνων στη διάρκεια πολεμικών επιχειρήσεων και στον τρόμο και την απελπισία των ανθρώπων, που θα καταφεύγουν στα καταφύγια, που μοιάζουν με τάφους.
«Πολλά θα συμβούν. Οι πολιτείες θα καταντήσουν σαν μπαράγκες», από τους βομβαρδισμούς.
«Οι βράχοι και οι λάκκοι θα είναι γεμάτοι κόσμο», για να κρυφτούν.
«Να κρυφθήτε ή κοντά στην πόρτα ή κοντά στην πλάκα, αν είναι βιαστικό και γρήγορο».
«Πίσω από τη μια θύρα να κρυφθή κανείς γλυτώνει, θα είναι βιαστικό».
«Να παρακαλήτε να είναι μέρα και όχι νύκτα, καλοκαίρι και όχι χειμώνας».
«Θαρθή ξαφνικά. Τ’ άλογα θ’ απομείνουν ζεμένα στις δουλειές τους και σεις θα φύγετε».
«Ο κόσμος όπου βρεθεί στο χωράφι, στα ξύλα, απ’ εκεί και πέρα θα κάνει»,για να αποφύγει τους βομβαρδισμούς.
Πολλές είναι οι προφητείες του Αγίου, που αναφέρονται στην απελευθέρωση διαφόρων τόπων και περιοχών, στις μάχες που θα προηγηθούν, στο αίμα που θα χυθεί, στα στρατεύματα που θα κατακλύσουν την περιοχή, στους κατακτητές ή ελευθερωτές:
«Ξένος στρατός θα έλθη. Χριστό θα πιστεύη, γλώσσα δεν θα ξέρη».
«Θαρθεί και μια φορά ασκέρι ξένο, που το Χριστό θα πιστεύη. Αλλά σεις δεν θα το ξέρετε».
«Με άλλους θα κοιμηθήτε και με άλλους θα ξημερώσετε».
«Εσείς θα πάτε να κατοικήσετε αλλού και άλλοι θαρθούν να κατοικήσουν σε σας».
«Θα μαζωχτή το χιλιάρμενο στο Σκάλωμα (Άγιοι Σαράντα) και θάρθουν κοκκινογέλεκοι να πολεμήσουν για σας».
«Η Γαλλία θα ελευθερώση πολλά ελληνικά μέρη και ιδίως οι Ιταλοί».
«Η Γαλλία θα λευτερώση την Ελλάδα, την Ήπειρο η Ιταλία».
«Θα έρθη ξαφνικά. Ή το βόδι στο χωράφι ή το άλογο στ’ αλώνι».
«Θα σας ζητήσουν τα ντουφέκια. Να έχετε διπλά. Να δώσετε το ένα και να κρατήσετε το άλλο. Ένα ντουφέκι εκατό ψυχές θα γλυτώση».
«Ένα ψωμί (σοδειά) θα χαθή το μισό, και ένα ολόκληρο».
«Σπίτια μεγάλα μη κάμνετε. Λιάσες(εξώπορτες της αυλής) να κάμνετε να μη σας έρχωνται μέσα».
Στα χωριά του Ασπροποτάμου για τον πόλεμο, τη διάρκειά του, τις υποσχέσεις του κατακτητή, είπε:
«Αλλοί στους κάμπους. Θάρθουν βρωμερά έθνη, όταν θάρθουν μη φοβάστε, όταν θα φύγουν αναμερίστε».
«Θα περάσουν τα βρωμερά ασκέρια από τα σπέρια μέρη της Δύσης (σπορές από διάφορα μέρη ή τα μέρη της Εσπερίας) και θα ρωτάνε: Πούναι η Πόλη, είναι σιμά; όσοι θα λένε ότι είναι σιμά, δεν θα τους πειράξουν, όσοι πούνε ότι είναι αλάργα (μακριά), θα τους κόβουν».
«Να παρακαλάτε να πιασθεί το φίδι απ’ το κεφάλι. Αν πιασθεί απ’ το κεφάλι χαρά σε σας, αν πιασθεί απ’ την ουρά αλλοί σε σας. Όταν πιασθούν οι μεγάλοι να είναι μέρα να μην είναι νύχτα».
«Ο κόσμος θα γίνει τρία μεράδια, το ένα θα βαρεθεί, τ’ άλλο θα πεθάνει κι ένα θα μείνει εδώ κι εκεί. Ο ένας θ’ αγναντεύει τον άλλον, θα πλαλάει(τρέχει) κοντά του. Θα τον κρένει, εκείνος δεν θα ακούει και δεν θα σμίγουν».
«Θα βλέπετε να πηγαίνουν άλλοι επάνω και άλλοι κάτω».
«Θα σας γίνει ένας ήσκιος, αλλά για λίγο καιρό θα τον έχετε. Να μην τον πιστέψητε», να μην πιστέψουν στις υποσχέσεις του κατακτητή.
«Θα ιδήτε τρεις φαμίλιες σ’ ένα σπίτι».
«Αν βρεθούν τρεις δυνάμεις σύμφωνες, τίποτε δεν θα πάθετε»,συμπλήρωσε, εννοώντας τις Μεγάλες Δυνάμεις, που συχνά κρατούν στα χέρια τους τις τύχες των μικρών.
Ο πόλεμος έχει φοβερά επακόλουθα, φόβο, πείνα, φτώχια, προβλήματα και δυσκολίες:
«Τόσα πολλά κακά θα γίνουν, που πολλές γυναίκες από το φόβο τους θα γεννήσουν παράκαιρα».
Ή «τόσα πολλά κακά θα γίνουν, που οι μανάδες θα γεννήσουν πρόωρα από το φόβο τους».
Η φτώχια και η πείνα θα φέρει τους ανθρώπους σε απόγνωση:
«Τόση φτώχια θάρθει, που οι άνθρωποι θα ζώνωνται με κληματσίδα».
«Οι πλούσιοι θα γίνουν φτωχοί και οι φτωχοί θα πεθάνουν».
«Πολλοί θα χάνωνται από την πείνα».
Δε θα υπάρχει έλλειψη χρημάτων, αλλά τροφών, ιδιαίτερα άρτου:
«Λυπητερόν είναι να σας το ειπώ, σήμερον, αύριον καρτερούμεν δίψες, πείνες μεγάλες που να δίδωμεν χιλιάδες φλουριά και να μην ευρίσκωμεν ολίγον ψωμί».
«Μία χούφτα μάλαμα, μία χούφτα αλεύρι».
«Αν βρίσκουν στο δρόμο ασήμι, δεν θα σκύφτουν να το πάρουν. Για ένα όμως αστάχυ θα κατασκοτώνονται, ποιος να το πρωτοπάρη».
«Θα σκάφτουν στα σπίτια, να κρύψουν το ψωμί. Όποιος θάχει λίγο κρυμμένο, δεν θα τολμά να το πάη στο μύλο. Θα ταλέθουν με χερόμυλο».
«Θάρθη ξαφνικά. Να έχετε ένα σακκούλι σιτάρι κρεμασμένο στη θύρα. Αυτό θα σας εμποδίση φεύγοντας. Μη το αφήσετε. Να το πάρετε μαζί σας, για να φάνε τα παιδιά σας».
«Ζώα δεν θα μείνουν. Θα τα φάνε. Φάτε κι εσείς μαζί μ’ αυτούς. Τρεις ψυχές μια προβατίνα. Στα Τζουμέρκα θα πάρετε σπόρο». Οι προφητείες αυτές μας θυμίζουν την πείνα και τη δυστυχία στα χρόνια της Γερμανικής Κατοχής.
Για την έλλειψη του ψωμιού και τη χορτοφαγία, την ακρίβεια και την πείνα, μίλησε ο Άγιος και στα χωριά του Ασπροποτάμου:
«Νάχετε αλάτι, ν’ αλατίζετε τα χορτάρια. Τ’ αλάτι να τόχετε στον τρουβά και κρεμασμένο στην πόρτα. Όταν θα φεύγετε, θα βαρεί το κεφάλι στον τουρβά κι έτσι θα θυμάστε να τον πάρετε».
«Θάρθει μια ακρίβεια, που δεν θα χωράει άλλο. Λίγο καιρό θα διαρκέση η ακρίβεια».
«Ολίγον ψωμί θα γείνει και ποιος θα το φάει κι αυτό».
Οι κατακτητές θα παίρνουν ό, τι βρίσκουν στα σπίτια: «Θα σας πάρουν τη φλοκάτα από ψηλά σας. Να την δώσητε, ευλογημένοι χριστιανοί».
«Ό,τι σας ζητούν να δίνετε, ψυχές μόνο να γλυτώνετε».
«Θάρθη καιρός να σας πάρουν οι εχθροί σας και τη στάχτη από τη φωτιά, αλλά σεις να μην αλλάξετε την πίστη σας, όπως θα κάμουν οι άλλοι»,είπε στη Σιάτιστα.
«Θα ζητήσουν να σας πάρουν και στρατιώτας, δεν θα προφθάσουν όμως».
Αναφέρθηκε στους εμφυλίους πολέμους και στα φοβερά κακά που τους ακολουθούν, τις προδοσίες, αλλά και στις θρησκευτικές έριδες και φανατισμούς:
«Θαρθή καιρός που οι Ρωμιοί θα τρώγωνται αναμεταξύ τους. Εγώ συστήνω ομόνοιαν και αγάπην».
«Θαρθή καιρός που οι χριστιανοί θα ξεσηκωθούν ο ένας κατά του άλλου».
«Θα φαγωθήτε ο ένας τον άλλον».
«Θα ιδήτε και τακτικό στρατό, θα ιδήτε και ρέμπελο(αντάρτικο). Από αυτούς πολλά θα υποφέρετε».
Μίλησε για την προσπάθεια των κρατών να λύσουν τις διαφορές με τις διαπραγματεύσεις και να διατηρήσουν την ειρήνη, αλλά δεν θα τα καταφέρουν. Στο νου μας έρχονται οι προσπάθειες της Κοινωνίας των Εθνών για την επιβολή της ειρήνης και οι αποτυχίες της: «Θα προσπαθούν να το λύσουν με την πέννα, μα δεν θα μπορούν. Εννενήντα εννιά φορές με τον πόλεμο και μια με την πέννα».
Στους Τούρκους αναφέρθηκε πολλές φορές:
«Οι αντίχριστοι θα φύγουν, αλλά θαρθούν πάλι. Έπειτα θα τους κυνηγήσετε έως την Κόκκινη Μηλιά».
«Οι Τούρκοι θα φύγουν, αλλ’ ύστερα θα καταλάβουν εκ νέου τα Ελληνικά μέρη ως τα Εξαμίλια. Στο τέλος θα τους διώξουν ως την Κόκκινη Μηλιά. Από τους Τούρκους το 1/3 θα σκοτωθή στον πόλεμο, το 1/3 θα βαπτισθή και το 1/3 θα πάη στην Κόκκινη Μηλιά». Οι προφητείες αυτές λίγο έλειψε να πραγματοποιηθούν στα 1921, όταν ο ελληνικός στρατός έφθασε μέχρι την Άγκυρα.
«Οι Τούρκοι θα μάθουν το μυστικό τρεις μέρες γρηγορώτερα από τους χριστιανούς».
«Θα έρθη καιρός, που μια γυναίκα θα διώχνη δέκα Τούρκους με τη ρόκα».
Όταν ο Πατροκοσμάς βρισκόταν στο Δερβιτσάνι, οι μουσουλμάνοι αγάδες του Αργυροκάστρου, έστειλαν ανθρώπους τους, για να κάνουν κακό στον Άγιο. Οι χριστιανοί που πληροφορήθηκαν τις κακές τους προθέσεις ειδοποίησαν τον Άγιο, κι εκείνος τότε είπε: «Μη φοβείσθε. Εδώ παρακάτω είναι μια σιδερένια πόρτα. Έως εκεί έχουν δύναμη αυτοί», και έδειξε ένα λόφο που είναι κοντά στην Κολορτσή ανάμεσα στο Δερβίτσανι και στο Αργυρόκαστρο. Και εξακολούθησε τη διδασκαλία του χωρίς φόβο.
Μετά το τέλος της Διδαχής του Αγίου οι απεσταλμένοι μουσουλμάνοι τον πλησίασαν και τον ρώτησαν: «Άγιε, τι λες για μας; Τι να σας πω;» τους είπε. «Η γενεά η δική σας θαλλάξη. Θα γίνετε δειλοί και φοβητσάρηδες. Θα γίνετε ραγιάδες. Το αίμα που έχετε εσείς, δεν θα το έχουν τα παιδιά σας, γιατί αυτά πίνουν γάλα χριστιανικό!». Οι απεσταλμένοι των αγάδων είπαν στο γυρισμό τους, τι είδαν και τι άκουσαν. Οι Τούρκοι φοβήθηκαν το λόγο του Αγίου. Το βράδυ εκείνο 500 χριστιανές γυναίκες, τροφοί και παραμάνες στα τούρκικα αρχοντικά, από τα χωριά της Δρόπολης, διώχτηκαν από τους Τούρκους.
Ο Πατροκοσμάς προφήτευσε και για τη μεταπολεμική εποχή με την άνιση κατανομή των κρατών και των λαών, αλλά και για τις ανέσεις:
«Μετά το γενικό πόλεμο, θα ζήση ο λύκος με τ’ αρνί».
«Αν κάνει τρεις μήνες ο πόλεμος χαρά σε σας, αν κάνει τρία χρόνια αλλοί σε σας, από τους εφτά ένας θα γλυτώσει και θα φάει μ’ ασημένιο κουτάλι», είπε στα Βλαχοχώρια.
«Καλότυχος ποιος ζήσει μετά το γενικό πόλεμο. Θα τρώη με ασημένιο χουλιάρι. Εσείς δεν θα τα ιδήτε αυτά, τα δισέγγονά σας αρίς (μπορεί) και που».
«Μετά τον πόλεμο οι άνθρωποι θα τρέχουν μισή ώρα δρόμο, για να βρίσκουν άνθρωπο και να τον κάμουν αδελφό».
Οι περισσότερες προφητείες περί γενικού πολέμου ειπώθηκαν από τον Άγιο στους Βουλιαράτες της Β. Ηπείρου, όπως αναφέρει ο Καλυβόπουλος, που τις συγκέντρωσε.
Το μέλλον της ανθρωπότητας και το τέλος του κόσμου, ιδιαίτερα απασχόλησε τον Άγιο. Με το διεισδυτικό του βλέμμα είδε την ανθρωπότητα να απομακρύνεται από το Θεό, τη γενικότερη έκλυση των ηθών, τους πνευματικούς ηγέτες να μην είναι άξιοι της αποστολής τους.
«Το κακό θα σας έρθη από τους διαβασμένους».
«Θα βγουν πράγματα από τα σχολεία, που ο νους σας δεν φαντάζεται». Ο Πατροκοσμάς, που αγωνίστηκε όσο κανείς άλλος για την Παιδεία, διαβλέπει ότι θα έλθει καιρός που οι άνθρωποι θα θεοποιήσουν την επιστήμη και θα αγνοήσουν τη θρησκεία. Στα Σχολεία τα παιδιά δεν θα διδάσκονται Θεό και Πατρίδα, την Ελληνορθόδοξη Παράδοση, τη μακραίωνη πολιτιστική κληρονομιά του τόπου μας. Οι αντιχριστιανικές και άθεες θεωρίες θα εισχωρήσουν στο χώρο της Παιδείας, τα Σχολεία θα μετατραπούν σε κέντρα αντιχριστιανικής προπαγάνδας, τα διδακτικά βιβλία θα περιφρονούν ιδανικά και αξίες Ελληνοχριστιανικές. Μήπως αυτή η εποχή, που προέβλεψε ο Πατροκοσμάς, έφθασε;
«Θαρθή καιρός που θα βγη ο καταραμένος δαίμονας από το καυκί του». Αναφέρεται στη σημερινή κοινωνία με τη γενικότερη έκλυση των ηθών, την ανηθικότητα και τον πανσεξουαλισμό, την κατάρρευση των αξιών, την απροκάλυπτη πολεμική εναντίον του Θεού και της Θρησκείας.
Οι προφητείες που ακολουθούν αναφέρονται στους ανάξιους της αποστολής τους ιερείς, οι οποίοι με την απαράδεκτη συμπεριφορά τους σκανδαλίζουν και κλονίζουν τους πιστούς:
«Οι κληρικοί θα γίνουν οι χειρότεροι και οι ασεβέστεροι των όλων».
«Θάρθη καιρός που δεν θα υπάρχη αυτή η αρμονία που είναι σήμερα μεταξύ λαού και κλήρου».
«Ακούσατε, αδελφοί μου χριστιανοί. Θάρθη καιρός, που δεν θα παρατηρείται αυτή η αρμονία, που είναι σήμερα μεταξύ λαού και κλήρου. Όταν θα πηγαίνη ο παπάς σε σπίτι λαϊκού, μόλις θα φεύγη, θα τον θυμιάζουν με θυμίαμα. Αν θα καθήση σε στρώμα, μετά την αναχώρησίν του θα το τινάζουν. Αν θα συναντούν οι άνθρωποι κληρικόν στο δρόμο, θα γυρίζουν πίσω και δεν θα εξακολουθούν τον δρόμον τους».
Όταν είδε, ότι οι κληρικοί που ήταν μαζί του λυπήθηκαν, πρόσθεσε: «Αμ’ εγώ τι είμαι; Δεν είμαι από την ιδικήν σας τάξιν; Σας λέγω πως αυτά, δυστυχώς, θα γίνουν».
Ο Άγιος Κοσμάς προφήτευσε την καταστροφή του περιβάλλοντος με τις φοβερές συνέπειές της στον άνθρωπο του αιώνα μας. «Οι άνθρωποι θα μείνουν πτωχοί, γιατί δεν θάχουν αγάπη στα δένδρα». Η προφητεία αυτή εκπληρώθηκε και εκπληρώνεται τα τελευταία χρόνια με τις καταστροφές και πυρκαγιές στα δάση, που είναι ο πλούτος κάθε χώρας και περιοχής. Η πατρίδα μας με την πλούσια βλάστηση και τα όμορφα δάση κατάντησε μια άχαρη χώρα. Οι καταστροφές που ακολουθούν το κάψιμο των δασών είναι πολλές. Πλημμύρες, μόλυνση, καταστροφή της χλωρίδας και της πανίδας, ατμοσφαιρική ρύπανση και τόσες άλλες απειλές. Άνθρωποι χάνουν τα σπίτια τους, όλη τους την περιουσία, τους κόπους μιας ζωής. Ο Άγιος αγαπούσε ιδιαίτερα τα δένδρα και πολλές φορές μετά το κήρυγμά του συνιστούσε τη δενδροκαλλιέργεια και τον εμβολιασμό άγριων δένδρων.
«Οι άνθρωποι θα καταντήσουν γυμνοί, γιατί θα γίνουν τεμπέληδες», είπε για τους ανθρώπους, και ιδίως τους νέους της εποχής μας, που ενώ μπορούν να δουλέψουν, προτιμούν το έτοιμο που βρίσκουν από τους άλλους, την άσωτη ζωή, την τεμπελιά, με αποτέλεσμα τη φτώχια και δυστυχία.
«Θα γίνη ένα χαρτοβασίλειο, που θα έχη μέγα μέλλον εις την Ανατολή». Με τη λέξη ‘‘χαρτοβασίλειο’’ εννοείται η γραφειοκρατία που επικρατεί σ’ όλα τα σημερινά κράτη και στο δικό μας. Όλες οι υποθέσεις των ανθρώπων είναι στα χαρτιά, αλληλογραφία, φάκελοι, δυσκολία μεγάλη στην διεκπεραίωση των υποθέσεων των πολιτών.
Όταν ήταν στα Βλαχοχώρια του Ασπροποτάμου, μίλησε για το τέλος του κόσμου και τις φοβερές μέρες του Αντιχρίστου, που κατά την Αποκάλυψη θα είναι τρία και μισό χρόνια.
«Όταν ο τόπος θα σειώται, τότε θάναι σιμά το τέλος του κόσμου». Η προφητεία αναφέρεται στους μεγάλους σεισμούς, που, όπως αναφέρει και η Αποκάλυψη, θα προηγηθούν της Δευτέρας Παρουσίας.
«Ή τρεις μέρες ή τρεις μήνες ή τρία χρόνια». Οι δύσκολοι χρόνοι για τους χριστιανούς, τότε που ο Αντίχριστος θα κυβερνά τη γη θα είναι τρία και μισό χρόνια, κατά την Αποκάλυψη. Τα χρόνια, δεν γνωρίζουμε αν θα είναι ακριβώς ο χρόνος με τις 365 μέρες, μάλλον είναι συμβολικός ο αριθμός και θέλει να δείξει το μικρό διάστημα.
«Θα βάλουν φόρο στις κότες και στα παράθυρα».
«Θα σας επιβάλουν μεγάλο και δυσβάστακτο φόρο, αλλά δεν θα προφθάσουν». Και οι δύο προφητείες αναφέρονται στη μεγάλη ακρίβεια και στις οικονομικές δυσκολίες των ανθρώπων των τελευταίων χρόνων.
«Θάναι όγδοος αιώνας που θα γίνουν αυτά». Ο όγδοος αιώνας είναι ο τελευταίος αιώνας, οι έσχατοι χρόνοι προ της Δευτέρας Παρουσίας.
«Θαρθή μια φορά ένας ψευδοπροφήτης, μην τον πιστέψετε και μη χαρήτε. Πάλι θα φύγη και δεν θα μεταγυρίση». Η Αγία Γραφή συχνά μιλάει για ψευδοπροφήτες, που θα εμφανιστούν για να παραπλανήσουν τους χριστιανούς.
«Νάχετε το σταυρό στο μέτωπο, για να σας γνωρίσουν ότι είσθε χριστιανοί». Μήπως ο σταυρός στο μέτωπο θα είναι το διακριτικό, για να ξεχωρίζουν οι πιστοί από τους ανθρώπους του Αντιχρίστου, που θα έχουν το χάραγμα του στο μέτωπο ή στην παλάμη τους;
- Προφητείες που αναφέρονται στις διάφορες εφευρέσεις και στα επιτεύγματα της Επιστήμης.
«Θαρθή καιρός που θα ζωσθή ο τόπος με μια κλωστή». Το είπε στην Άσσο της Κεφαλλονιάς και αναφέρεται στον τηλέγραφο. Ή «Θα έρθη καιρός που θα δέσουν τον τόπο με μια λινιά», είπε στα μέρη της Β. Ηπείρου. Η προφητεία αυτή του Αγίου ίσως να αναφέρεται και στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές, και ιδίως στο Διαδίκτυο (internet), αφού web είναι ο ιστός, η κλωστή, και με το internet συνδέεται σήμερα όλος ο κόσμος.
«Θαρθή καιρός που οι άνθρωποι, όσο μακριά κι αν είναι, θα μιλούν εύκολα αναμεταξύ τους, σαν νάναι σε πλαϊνά δωμάτια, π.χ. ο ένας μπορεί να είναι στην Πόλι και ο άλλος στη Ρωσία». Ο Άγιος μιλούσε για το σύρμα του τηλεφώνου.
«Εδώ κάτω στον κάμπο θα ιδήτε αμάξι χωρίς άλογο να τρέχη γρηγορώτερα από το λαγό». Αναφέρεται στα αυτοκίνητα και στους σιδηροδρόμους και ειπώθηκε το 1777 στους Βουλιαράτες της Β. Ηπείρου.
«Θα ιδήτε να γυρίζουν στον ουρανό οι άνθρωποι σαν μαυροπούλια». Οι άνθρωποι που τον άκουγαν δεν μπορούσαν να καταλάβουν τι εννοούσε, ούτε και το φανταζόταν, ότι θα έλθει εποχή που ο άνθρωπος θα πετάει στον ουρανό. Ο Άγιος προφήτευσε για τα αεροπλάνα και μάλιστα τα πολεμικά, αφού τα παρομοιάζει με μαυροπούλια, που είναι άγρια συνήθως κι όχι απλώς πουλιά, που είναι αθώα και ήμερα.
«Θα βγουν φίδια με σιδερένιες μύτες», είπε στα χωριά του Ασπροποτάμου, εννοώντας τις πέννες.
«Εις το Μπεκηρμέ θα δήτε 40 άλογα να τα δένουν σ’ ένα παλούκι». Και αυτή η προφητεία ειπώθηκε στους Βουλιαράτες της Β. Ηπείρου το 1777. Το Μπεκηρμέ ήταν κάποιο χάνι στο κέντρο του κάμπου στο χωριό Γεωργουτσάτες, στο δημόσιο δρόμο, που ένωνε τα χωριά της Δρόπολης με τα Γιάννενα. Η προφητεία εκπληρώθηκε το 1913, όταν κοντά στο χάνι του Μπεκηρμέ έγινε καταυλισμός του ελληνικού στρατού. Τότε σ’ ένα παλούκι έδεσαν με τριχιά τα ζώα του λόχου, για να μη σκορπιστούν στον κάμπο.
«Θαρθή καιρός, που θα διευθύνουν τον κόσμο τα άλαλα και τα μπάλαλα». Εννοεί όλες τις μηχανές που μπήκαν στη ζωή μας και τη σημαντικότερη, τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές.
«Θαρθή καιρός, που ο διάβολος θα μπη μέσα σ’ ένα κουτί και θα φωνάζη. Και τα κέρατά του θάναι στα κεραμίδια». Εντυπωσιακή η προφητεία του Αγίου, που αναφέρεται στην τηλεόραση με τις κεραίες της στις στέγες των σπιτιών και στο διαβρωτικό έργο που ασκεί, ιδίως στα παιδιά, με τα ανήθικα προγράμματά της.
«Θαρθή καιρός, που θα φέρη γύρες ο διάβολος με το κολοκύθι του». Αναφέρεται στους δορυφόρους που περιφέρονται στο διάστημα και προκαλούν το θαυμασμό των ανθρώπων. Η τεχνολογία, ενώ είναι πρόοδος και ευλογία για τον άνθρωπο, ο ίδιος ο δημιουργός της πολλές φορές κάνει κακή χρήση των επιτευγμάτων της και από ευλογία την μετατρέπει σε κατάρα.
Οι προφητείες του Αγίου Κοσμά έφθασαν στους κατοίκους όλων των Ορθοδόξων, όχι μόνο των Ελλήνων, αλλά όλων των Βαλκανικών χωρών, διότι η αγιότητα του Αγίου δεν περιοριζόταν μόνο στα στενά όρια της Ελληνικής εθνότητας. Ο Άγιος Κοσμάς ήταν και είναι Άγιος όλων των Βαλκανίων. Είναι αναμφισβήτητο, ότι είχε λάβει από το Θεό προφητικό χάρισμα και προείπε πολλά γεγονότα του μέλλοντος. Είναι πολλές οι προφητείες του, που εκπληρώθηκαν κατά γράμμα. «Πλείστοι προφητικοί του λόγοι διεσώθησαν δια της παραδόσεως από γενεάς εις γενεάν μεταδιδόμενοι. Εκάστη πόλις ή χωρίον εξ εκείνων, τα οποία επεσκέφθη ο μέγας ούτος ιεραπόστολος, κάποιον προφητικόν λόγον του διασώζει», αναφέρει ο Μητροπολίτης Αυγουστίνος Καντιώτης.
«Η ψυχή του, έβλεπε βαθειά στο Παρελθόν, ζούσε την εσώτερη ζωή του Παρόντος, και με τα φωτερά του μάτια εξερευνούσε ακόμα βαθύτερα τα μυστικά του Μέλλοντος, και στο βάθος του Απείρου, αντίκρυζε τον Ουρανό».
- Προφητείες που αναφέρονται στον Προφήτη Ηλία
Στις Διδαχές του συχνά ο Άγιος Κοσμάς ταύτιζε τον εαυτό του με τον προφήτη Ηλία, τον οποίο, σύμφωνα με της Αποκαλύψεως τους λόγους, θα στείλει ο Θεός κατά τους εσχάτους χρόνους, τον καιρό του Αντιχρίστου:
«Εγώ, αδελφοί μου, εξετάζοντας έμαθα και εκατάλαβα, πως ο προφήτης Ηλίας ήλθε και ο Αντίχριστος ήλθε και εθανάτωσε τον προφήτην Ηλίαν. Ο προφήτης Ηλίας, χριστιανοί μου, είναι ζωντανός τόσες χιλιάδες χρόνους και ηξεύρει ο Θεός πού τον έχει φυλαγμένον έως την σήμερον. Ανίσως και θέλετε να μάθετε πού ευρίσκεται, εδώ κοντά είναι και αυτός. Τα λόγια οπού σας λέγω εκεινού είναι.
Ο προφήτης Ηλίας, όταν έλθη να διδάξη, δεν έχει να φανερωθή εις τον κόσμον, καθώς λέγει το Άγιον Πνεύμα ‘‘ίνα μη ελθών πατάξη την γην άρδην’’. Ήτοι, λέγει το Πνεύμα το άγιον, δια να μην φοβίσω και ταράξω τον κόσμον, την γην, δεν θέλει τον φανερώσω εις εσάς τους χριστιανούς. Αμή τί έχει να φανερωθή, παιδιά μου; Ο ζήλος του και η διδασκαλία του. Αυτά τα δύο με αξίωσεν ο πανάγαθος Θεός εμένα δια την ευσπλαγχνίαν του και μου τα εχάρισε και μη καρτερείτε άλλον Ηλία να σας διδάξη».
Και σε άλλη Διδαχή διαβάζουμε τα ίδια λόγια του Αγίου: «Αν θέλετε να μάθετε, πού βρίσκεται, εδώ εις τον κόσμον περιπατεί ο προφήτης Ηλίας, αδελφοί μου, τόσαις χιλιάδαις χρόνια και ηξεύρει ο Θεός, πού τον έχει φυλαγμένον έως την σήμερον. Εδώ κοντά είναι και αυτός. Τα λόγια, οπού σας λέγω εγώ, εκεινού είναι και μην καρτερείτε, χριστιανοί μου, άλλον προφήτην Ηλίαν να σας διδάξη. Ο προφήτης Ηλίας δεν έχει να φανερωθή εις τον κόσμον, μόνον ο ζήλος του και η διδασκαλία του έχει να φανερωθή εις τον κόσμον».
Και οι ακροατές, μαθητές και ακόλουθοί του, είχαν την ίδια γνώμη για το σοφό διδάσκαλο. Τον θεωρούσαν πρόδρομο του προφήτου Ηλία, ή αντίτυπον του προφήτου, ή τον ίδιο τον προφήτη Ηλία. Ο Κ. Κώνστας δημοσιεύει μια Διδαχή του Αγίου γραμμένη από ένα μαθητή και ακόλουθό του, τον αναγνώστη Γεώργιο Ζήκο Μπιστρέκη. Τη Διδαχή συνοδεύουν ‘‘Σημειώματα’’, τα οποία αναφέρονται στο θέμα που μας απασχολεί. Στην πρώτη σελίδα της Διδαχής, στην αρχή υπάρχει η προμετωπίδα: ‘‘Διδαχή του εν μακαρία ] τη λήξει Αγίου πατρός ημών [ Κοσμά, όστις ην ο προφήτης ] Ηλίας ο Θεσβίτης, οπού εκήρυξε την ] Τελευτήν του Κόσμου, ήτοι τα του Αντιχρίστου]: Γεώργιος ανάξιος αναγνώστης του ποτέ Ζήκο(υ) Μπιστρέκη. 1814, Ιουλίου 20’’. Και στο τέλος της Διδαχής πάλι υπάρχει η σημείωση: ‘‘Αναγνώστα, ανάγνωσον τα ειρημένα λόγια ] με μεγάλην προσοχήν και βεβαιώσου, ότι ούτος ] ο πατήρ ημών και ιερός ονομαζόμενος Κο]σμάς είναι ο ίδιος Θεσβίτης Ηλίας ο προ]φήτης και μην αμφιβάλης δια να μην κέγησε εις ] την κόλασιν, διότι είναι λόγια του Παναγίου Πνεύματος ] και άλλον προφήτην δεν καρτερούμεν, πλην δύναμιν ] εις όλους να υπομένωμεν τους πειρασμούς. Και παρακαλώ σας, πατέρες και αδελφοί μου εν Χριστώ, ] να με συγχωρήσητε τον υπέρ την άμμον της θαλάσ]σης ημαρτηκότα και σφάλματα πολλά έχω ανορ]θόγραφά τε και λέξεις ομού ελλειπομέναις, ως αγράμ]ματος οπού είμαι της παιδεύσεως των γραμμάτων. Εγράφη δε παρ’ εμού του ταπεινού και αχρείου ] δούλου σας αναξίου Γεωργίου Αναγνώστου του ποτέ Ζήκο(υ) Μπιστρέκη, εκ κώμης Τερκοβίστας, αωιδ΄ Ιουλίου κ΄’’.
Ο Άγιος Κοσμάς, λοιπόν, ήταν για τους ανθρώπους της εποχής του ο προφήτης Ηλίας, που έστειλε ο Θεός να τους βοηθήσει ή ο νέος προφήτης, του οποίου οι προφητείες επαληθεύτηκαν και επαληθεύονται ακόμη.
- Η προφητεία του Αγίου για τον Αλή Πασά
Ο πρώτος άνθρωπος, που αναγνώρισε και τίμησε επίσημα τον Κοσμά στην Τουρκοκρατούμενη Ελλάδα, ήταν ο Αλή πασάς, ‘‘το λιοντάρι της Ηπείρου’’, ο φοβερός δυνάστης, ο φόβος και ο τρόμος της εποχής.Ο Άγιος Κοσμάς είχε προβλέψει τη μεγάλη άνοδο του Αλή, στο Τεπελένι, όταν κυνηγημένος από τους φανατικούς μουσουλμάνους, για να σωθεί κατέφυγε σ’ ένα σπίτι. Το σπίτι ήταν της μητέρας του Αλή, της Χάμκως, η οποία έκρυψε τον Άγιο από τους εχθρούς του. Εκεί συναντήθηκε με το νεαρό, και καταζητούμενο από τις αρχές του τόπου, Αλή και του προείπε το μέλλον του, τις κατακτήσεις του, αλλά και τον τραγικό του θάνατο:
«Θα γίνης μεγάλος άνθρωπος, θα κυριεύσης όλη την Αρβανιτιά, θα υποτάξης την Πρέβεζα, την Πάργα, το Σούλι, το Δέλβινο, το Γαρδίκι και αυτό το τάχτι του Κουρτ πασά. Θα αφήσης μεγάλο όνομα στην οικουμένη. Και στην Πόλη θα πας, μα με κόκκινα γένια. Αυτή είναι η θέληση της Θείας Πρόνοιας. Ενθυμού όμως εις όλην την διάρκειαν της εξουσίας σου να αγαπάς και να υπερασπίζεσαι τους χριστιανούς, αν θέλης να μείνη η εξουσία εις τους διαδόχους σου!».
Η παράδοση αναφέρει ότι ο Αλή πασάς ευχαριστήθηκε με τα λόγια του Αγίου, αλλά λυπήθηκε, γιατί δεν πρόλαβε να τον ρωτήσει, τι εννοούσε λέγοντας ότι θα πάει στην Πόλη με κόκκινα γένεια. Πολλές φορές στη ζωή του, όταν είδε τα λόγια του ‘‘Γέρο Κοσμά’’, όπως τον αποκαλούσε, να βγαίνουν αληθινά, ευχήθηκε να τον είχε και να του ξεδιαλύνει το λόγο «με κόκκινα γένεια». Η προφητεία του Αγίου πραγματοποιήθηκε στο ακέραιο. Μετά την επιτυχή άνοδο του πασά ήλθε και ο τραγικός απολογισμός της ζωής του. Ο αποκεφαλισμός του στα 1822, στο κελί της Μονής του Αγίου Παντελεήμονα στο νησί των Ιωαννίνων. Ο Σουλτάνος ζήτησε το κεφάλι του επαναστάτη, όπως και έγινε. Ο Αλή πασάς πήγε στην Πόλη, αλλά με κόκκινα γένεια.
Την αγάπη και αφοσίωση του Αλή πασά στον Πατροκοσμά και την επιθυμία του να μπορούσε να τον ρωτήσει για το τέλος της πολυτάραχης ζωής του, περιγράφει μία χαρακτηριστική εικόνα, που βρίσκεται σε κελί του Αγίου Όρους. Στην εικόνα ο Αλή πασάς κρατάει στα χέρια του την κάρα του Αγίου συλλογισμένος. Απέναντί του στέκει η κυρά Βασιλική κρατώντας την εικόνα του Αγίου. Πλάι της είναι κάποιος κληρικός και κοντά του ένας Έλληνας με φουστανέλα (ίσως ο Θανάσης Βάγιας) και πίσω τους διακρίνονται κάποιοι άλλοι κληρικοί. Την εικόνα υπογράφει ο καλλιτέχνης: ‘‘Έργον Γεωργίου, Βερατινού 1902’’. Και από κάτω αυτή η επεξηγηματική επιγραφή: ‘‘Ο Αλή πασάς ενεθυμήθη τον λόγον εκείνον του Αγίου Κοσμά, όθεν εμβαίνωντας εις το Μπεράτι και κράζωντας τον Δεσπότην τον Βελεγράδην, τον επρόσταξε να κάμη την ανακομιδήν του Αγίου, την σεβασμίαν του Αγίου Κάραν, λαβών ο ίδιος Αλή πασάς και ασκαρδαμυκτί θεωρών είπε: Ω Αγία κεφαλή, όσα μοι είπες εις το Τεπελένι όλα μοι τα έδωκεν ο Θεός αληθώς, είσαι άγιος παρά Θεού απεσταλμένος, λυπούμαι δε ότι ( – ) διότι δεν ενεθυμήθηκα να σε ερωτήσω τότε και ποίον τέλος θα λάβω’’.