2014 «Σταυρός, πιστών το στήριγμα»
«Χαίρε, ο ζωηφόρος Σταυρός, η θύρα του Παραδείσου, ο των πιστών στηριγμός»
Από τα Στιχηρά Προσόμοια του Σταυρού
Αγιασμός & ονοματοθεσία στην κατασκήνωσή μας
Ονόματα ομάδων
Σταυροφόροι Aγάπης
«Χαίρε Σταυρέ, εν ω ο Χριστός εσταυρώθη»
Πιστές στο Σταυρό
«Χαίρε Σταυρέ, λαμπρό της πίστεως γνώρισμα»
Χαριτωμένες με του Σταυρού τη χάρη
«Χαίρε Σταυρέ, ο δοτήρ χαρισμάτων του Πνεύματος»
Ειρηνικές κάτω από τη σκέπη του Σταυρού
«Χαίρε Σταυρέ, της ειρήνης όπλον»
Χαρούμενες με του Σταυρού τη χαρά
«Χαίρε Σταυρέ, της όντως χαράς σημείον»
Φωτεινές στη σκιά του Σταυρού
«Χαίρε Σταυρέ, αυγή νοητού Ηλίου»
Ελπιδοφόρες
«Χαίρε Σταυρέ, χριστιανών η ελπίς»
Σταυρολούλουδα
«Χαίρε Σταυρέ, εύοσμον ρόδον, ευσεβών ευωδία»
Ο Δεσπότης μας
Σταυροφόρος Χριστού
«Χαίρε Σταυρέ, αθλητών στήριγμα»
Το Αρχηγείο μας
Τροπαιοφόροι του Πνεύματος
«Χαίρε Σταυρέ, της ευσεβείας το αήττητον τρόπαιον»
Το Ομαδαρχείο μας
Ισχυρές με το Σταυρό
«Χαίρε Σταυρέ, το αήττητον όπλον»
Οι κυρίες της διακονίας
Κραταιές & Δυνατές
«Χαίρε Σταυρέ, πολεμίων ο τρέπων τας φάλαγγας»
Οι γονείς μας
Αθλοφόροι Αγάπης
«Ζωηφόρε Σταυρέ, αγίασον ημάς τη δυνάμει Σου»
Γλυκιά είναι κατασκήνωση, πάντα η θύμησή σου…
Αρχηγείο, ομαδαρχείο, κυρίες της διακονίας, όλοι μαζί ενωμένοι για να περάσουμε ένα αξέχαστο δεκαήμερο!
Φωτογραφίες από τις ομάδες μας!
Πρωϊνό ξύπνημα & ορειβασία στο λόφο της Υπαπαντής. Αντικρύζουμε την Ανατολή του ηλίου…
ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ
1. Οι προτυπώσεις του Σταυρού στην Παλαιά Διαθήκη «Καθώς Μωϋσῆς ὕψωσε τόν ὄφιν ἐν τῇἐρήμῳ, οὕτως ὑψ ωθῆναι δεῖ τόν Υἱόν τοῦἀνθρώπου, ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς Αὐτόν μή ἀπόληται, ἀλλ´ ἔχῃ ζωήν αἰώνιον» (Ἰωάν. 3, 14).
2. Το τρισύνθετο ξύλο του Σταυρού – Ο Σταυρικός θάνατος του Χριστού «Οι δε επεφώνουν λέγοντες, σταύρωσον, σταύρωσον Αυτόν» (Λουκά κγ΄, 21)
3. Το ιστορικό της ευρέσεως του Τιμίου Σταυρού – Γιορτές του Τιμίου Σταυρού«Ο λόγος γαρ ο του σταυρού τοις μεν απολλυμένοις μωρία εστί τοις δε σωζομένοις ημίν δύναμις Θεού εστι» (Α΄ Κορ.1,17).
4. Ο Σταυρός στη ζωή της Εκκλησίας (1)
«… Ου γαρ έτι καταδίκης εστί τιμωρία, αλλά τρόπαιον εδείχθη ημίν σωτηρίας», Ύμνος της Εκκλησίας μας
5. Ο Σταυρός στη ζωή της Εκκλησίας (2)
«Εμοί δε μη γένοιτο καυχάσθαι ει μη εν τω σταυρώ του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, δι’ ου εμοί κόσμος εσταύρωται καγώ τω κόσμω». (Γαλάτας, στ΄ 14)
6. Το σημείο του Σταυρού
«Σταυρός, ο φύλαξ πάσης της οικουμένης, Σταυρός η ωραιότης της Εκκλησίας» Ύμνος της Εκκλησίας
7. Πότε κάνουμε το σταυρό μας στις ακολουθίες, αλλά και γενικά στην Εκκλησία; «Σταυρός αγγέλων η δόξα & των δαιμόνων το τραύμα» Ύμνος της Εκκλησίας
8. Σήκωσε το σταυρό σου & ακολούθησε το Χριστό
«Όστις θέλει οπίσω μου ελθείν, απαρνησάσθω εαυτόν & αράτω τον σταυρόν αυτού & ακολουθείτω μοι». (Mάρκου η΄ 34)
Οι Σεβασμιώτατοι Μητροπολίτες Αιτωλίας & Ακαρνανίας κ. Κοσμάς & Ναυπάκτου & Αγίου Βλασίου κ. Ιερόθεος, στην κατασκήνωσή μας. {gallery}fotos/foto_IerarxesKat14{/gallery}
Προσευχή, Μυστηριακή ζωή,βραδινό Θ. Κοινωνίας
{gallery}fotos/foto_pneum14{/gallery}
Ημέρες αφιερωμένες
1. Ο Σταυρός & η σημασία του στη ζωή μας
Το σημείο του Σταυρού
«Μη ντρεπόμαστε τον Σταυρό του Χριστού.Κι αν άλλος ντρέπεται και τον κρύβει, εσύ κάνε φανερά τον Σταυρό σου, για να δουν οι δαίμονες το σημείο αυτό του βασιλιά Χριστού, και να φύγουν μακριά, τρέμοντας. Κάνε μάλιστα το σημείο του Σταυρού συχνά, είτε τρως, είτε πίνεις, είτε κάθεσαι, είτε ξαπλώνεις, είτε σηκώνεσαι, είτε μιλάς, είτε περπατάς, δηλαδή σε κάθε περίσταση.Γιατί όποιος σταυρώνεται εδώ στη γη, βρίσκεται νοερά πάνω στον ουρανό…Είναι μεγάλο το φυλακτήριο. Δωρεάν το παίρνουν οι φτωχοί και άκοπα οι άρρωστοι, επειδή η χάρη του προέρχεται από τον Θεό.Σημάδι είναι των πιστών και φόβος των δαιμόνων».Άγιος Κύριλλος Ιεροσολύμων
Πώς κάνουμε σωστά το σημείο του Σταυρού
“Αρχικά ενώνουμε τα τρία πρώτα δάκτυλα του δεξιού χεριού, ομολογώντας έτσι την πίστη μας σ’ ένα Θεό, που είναι ταυτόχρονα και τρεις υποστάσεις, τρία πρόσωπα – ο Πατήρ, ο Υιός και το Άγιον Πνεύμα -, ομοούσια, ενωμένα μεταξύ τους «αχωρίστως» και «αδιαιρέτως». Τα άλλα δύο δάκτυλα, που ακουμπούν στην παλάμη, συμβολίζουν τις δύο φύσεις, δύο θελήσεις και δύο ενέργειες του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, δηλαδή τη θεία και την ανθρώπινη. Μ’ αυτό τον τρόπο κάνουμε μια συμβολική ομολογία της ορθοδόξου πίστεώς μας, που βάσεις και θεμέλιά της αποτελούν το τριαδολογικό και το χριστολογικό δόγμα.
Μετά φέρνουμε το χέρι στο μέτωπο, τη σωματική περιοχή της διανοητικής λειτουργίας, φανερώνοντας έτσι ότι αγαπούμε τον Θεό μ’ όλη τη διάνοιά μας, και ότι αφιερώνουμε σ’ Αυτόν όλες τις σκέψεις μας. Το χέρι έρχεται κατόπιν στην κοιλιά. Έτσι δηλώνουμε συμβολικά ότι προσφέρουμε στον Κύριο όλες τις επιθυμίες μας και όλα τα συναισθήματά μας. Τέλος, φέρνουμε το χέρι στους ώμους, πρώτα στον δεξιό και μετά στον αριστερό, ομολογώντας έτσι ότι και κάθε σωματική μας δραστηριότητα ανήκει σ’ Εκείνον”.Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός
Εκκλησιασμός στην κατασκήνωσή μας!
Εκκλησιασμός στην Αγία Παρασκευή του χωριού
2. Η Παναγία των νησιών & των θαλασσών
Η Παναγιά το πέλαγο κρατούσε στην ποδιά της τη Σίκυνο, την Αμοργό & τ’ άλλα τα παιδιά της»
Η Παναγία δεν έχει μόνο το δικό Της Περιβόλι, τη Χερσόνησο του Άθω, αλλά και το δικό Της πέλαγος, το Αιγαίο. Οι νησιώτες αισθάνονται τόσο οικεία τη μητέρα του Χριστού ώστε μόνο σ’ Εκείνη έχουν δώσει τα δικά τους, ξεχωριστά προσωνύμια: Παναγιά της Άμμου, Παναγιά του Βουνού, Μυρτιδιώτισσα, Καλαμιώτισσα, Κατευοδώτρα, Γοργόνα, Δροσιανή, Θαλασσίτρα, Θαλασσινή, Καβουριανή, Ανέμη.
Εκατοντάδες περίλαμπρες εκκλησίες, μοναστήρια και ταπεινά ξωκλήσια είναι αφιερωμένα στη χάρη Της, τα περισσότερα από τα οποία γιορτάζουν τον Δεκαπενταύγουστο, μετατρέποντας το Αιγαίο σε ένα απέραντο πανηγύρι. Όπου κι αν βρίσκεστε, κάποιο πανηγύρι θα γίνεται κοντά σας, στο ίδιο πνεύμα, αλλά τελείως διαφορετικό από αυτό που οργανώνεται στο απέναντι νησί.
Στην Τήνο, η Μεγαλόχαρη – Στη Μύκονο, η Παραπορτιανή Στη Νάξο, η Παναγιά η Δροσιανή – Στην Πάρο, η Εκατονταπυλιανή. Στην Άνδρο, η Παναγιά η Θαλασσινή – Στην Αμοργό, η Παναγιά η Χοζοβιώτισσα
Στην Κέα, η Παναγιά η Καστριανή – Στη Κύθνο η Παναγιά η Κανάλα
Στη Σχοινούσα, η Παναγιά η Ακαθή – Στην Πάτμο, η Παναγιά η Ελεημονήτρα Στη Χίο, η Παναγία Ερυθιανή – Στην Ίο, η Παναγιά η Γκρεμιώτισσα Στην Κίμωλο, η Παναγία η Οδηγήτρια – Στη Σαντορίνη, η Παναγιά Επισκοπή Στην Αστυπάλαια, η Παναγία η Πορταΐτισσα – Στη Λέρο, η Παναγιά του Κάστρου Στη Νίσυρο, η Παναγιά η Σπηλιανή – Στην Κάλυμνο, η Παναγιά η Κυρα-Ψηλή Στη Λέρο, η Παναγία η Καβουριανή – Στους Λειψούς, η Παναγία του Χάρου Στη Σαμοθράκη, Παναγία η Ανέμη – Στη Ρόδο, ηΠαναγιά Τσαμπίκα
«Ο Χριστός είναι ο μοναδικός. Η Παρθένος είναι η πρώτη. Προηγείται από την ανθρωπότητα & όλοι οι άλλοι την ακολουθούν» (Ευδοκίμωφ)
«Ήταν ξεχωριστή. Η Παναγία απέκτησε μοναδική θέση μέσα στο θείο σχέδιο της σωτηρίας». (Φλωρόφσκυ)
«Η Θεοτόκος ήτο το χρυσούν θυμιατήριον, όπου εκράτησεν αφλέκτως το πυρ της Θεότητος». (Ηλίας Μηνιάτης)
3. Ελλάδα μου, κομμάτι της ψυχής μου…
Η τελευταία λέξη που θα ακουστεί πάνω στη Γη, θα είναι, ΕΛΛΑΔΑ!
«Ό,τι είναι ο νους και η καρδιά για τον άνθρωπο είναι η Ελλάς για την ανθρωπότητα».Γκαίτε (Γερμανός ποιητής)
«Η Ελλάδα είναι η κοιτίδα του ευγενέστερου πολιτισμού που γνώρισε η ανθρωπότητα.Σε αυτή οφείλουμε ό,τι κάνει τη ζωή μας ανώτερη και ωραιότερη».Μακένζυ Κιγκ (Καναδός διανοούμενος)
«Χωρίς εσένα, Ελλάδα, τι θα ήτανε ο κόσμος;» Γουλιέλμος Μίλερ
Γιατί οι ξένοι μισούν τους Έλληνες;
Για την ιστορία τους & τον ηρωϊσμό τους – Για τις επιστήμες & τον πολιτισμό της – Για τη σημαντική τοποθεσία, ανάμεσα σε τρεις Ηπείρους & δύο θάλασσες που βρίσκεται η χώρα μας – Για τις φυσικές της ομορφιές!
Όμορφες στιγμές στην πανέμορφη ακρογιακιά της Ρίζας μας!
4. Ένας Άγιος που έζησε ανάμεσά μας Άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης, ο προορατικός & θαυματουργός
Η Αγιοποίησή του Συνῆλθεν, ὑπό τήν προεδρίαν τῆς Α. Θ. Παναγιότητος, ἡἉγία καί Ἱερά Σύνοδος εἰς τήν τακτικήν συνεδρίαν αὐτῆς σήμερον, Τετάρτην, 27ην Νοεμβρίου 2013 πρός ἐξέτασιν τῶν ἐν τῇἡμερησίᾳ διατάξει ἀναγεγραμμένων θεμάτων. Κατ’ αὐτήν, ἡἉγία καί Ἱερά Σύνοδος ἀποδεχθεῖσα: εἰσήγησιν τῆς Κανονικῆς Ἐπιτροπῆςἀνέγραψεν εἰς τό Ἁγιολόγιον τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τούς Ἱερομόναχον Πορφύριον, τόν Καυσοκαλυβίτην, καί Ἱερομόναχον Μελέτιον τόν ἐν Ὑψενῇ Ρόδου.
Βίος Οσίου Γέροντος Πορφυρίου
Ο Γέρων Πορφύριος γεννήθηκε το 1906 στο χωριό Άγιος Ιωάννης της Εύβοιας. Το κοσμικό όνομά του ήταν Ευάγγελος Μπαϊρακτάρης και από πολύ νωρίς έδειξε έφεση προς το μοναχισμό. Έτσι, σε ηλικία 13 χρόνων και έχοντας τελειώσει μόνο την Β’ Δημοτικού, μετέβη στη Σκήτη της Αγίας Τριάδος, τα γνωστά “Καυσοκαλύβια” του Αγίου Όρους, όπου έζησε τα επόμενα 6 περίπου χρόνια, ως υποτακτικός σε δύο γέροντες μοναχούς, λαμβάνοντας το όνομα Νικήτας. Κατόπιν, λόγω σοβαρής ασθένειας, αναγκάστηκε να επιστρέψει στην Εύβοια, όπου και εγκαταστάθηκε στην Ιερά Μονή Αγίου Χαραλάμπους Λευκών Ευβοίας. Σε ηλικία 20 ετών συναντήθηκε με τον Αρχιεπίσκοπο του Σινά Πορφύριο, ο οποίος αναγνωρίζοντας σε αυτόν πνευματικά χαρίσματα, τον χειροτόνησε πρεσβύτερο, δίνοντάς του και το όνομα με το οποίο έμελλε να γίνει γνωστός. Τα επόμενα χρόνια, επειδή το μοναστήρι του Αγίου Χαραλάμπους Λευκών έγινε γυναικείο, ο πατήρ Πορφύριος εγκαταστάθηκε στο μοναστήρι του Αγίου Νικολάου, στην Άνω Βάθεια, επίσης στην Εύβοια. Το 1940, σε ηλικία 34 ετών, μετέβη στην Αθήνα, όπου διορίστηκε εφημέριος στην εκκλησία του Αγίου Γερασίμου, στην Πολυκλινική Αθηνών, δίπλα στην Ομόνοια. Το 1973 έλαβε τη σύνταξή του & εγκαταστάθηκε αρχικά στον Άγιο Νικόλαο, στα Καλίσσια της Πεντέλης και μετά από μερικά χρόνια στο Μήλεσι της Μαλακάσας, όπου και οικοδόμησε το Ιερό Ησυχαστήριο της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος. Απέκτησε σημαντική φήμη και πολλοί πιστοί τον επισκέπτονταν στον τόπο διαμονής του. Το Νοέμβριο του 1991 μετέβη στο παλαιό κελί του, στα Καυσοκαλύβια του Αγίου Όρους, όπου και πέθανε στις 2 Δεκεμβρίου του ίδιου έτους.
«Ο Χριστός είναι φίλος & το φωνάζει: Σας έχω φίλους, βρε δεν το καταλαβαίνετε; Είμαστε αδέλφια. Βρε, εγώ δεν βαστάω την κόλαση στα χέρια, δεν σας φοβερίζω, σας αγαπάω»
«Να εύχεσαι έτσι απλά, απλά & ταπεινά, με πίστη απλή, χωρίς να περιμένεις να σου απαντήσει ο Θεός. Χωρίς να δεις το χέρι Του ή το πρόσωπό Του ή το φωτισμό Του. Τίποτα! Να πιστεύεις! Εφόσον μιλάς με το Θεό, μιλάς πραγματικά με το Θεό».
«Αγαπήσατε τον Θεόν & μηδέν προτιμήστε της Αγάπης Αυτού»
Απογευματινό, μετά το μπάνιο. Καλή μας όρεξη!
Χαρά & παιχνίδι!!!
Βραδιές ψυχαγωγίας αξέχαστες…
5. Πατροκοσμάς, Ιερουργός του λόγου & της πράξης, ο Διδάχος του Γένους
1714 – 2014, 300 χρόνια από τη γέννησή του
Ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός ο Ιεραπόστολος, ο Αγιορείτης Μοναχός, ο Λαϊκός Διδάχος, ο Εμπνευσμένος Κήρυκας, ο Σοφός Παιδαγωγός, ο Πρωτοπόρος Δάσκαλος, ο Υπέρμαχος της Ελληνικής γλώσσας, ο Αναμορφωτής της Κοινωνίας, ο Σύμβουλος της Οικογένειας, ο υπερασπιστής της Γυναίκας, ο Προφήτης, ο Εθνομάρτυρας, ο Άγιος της Σκλαβωμένης Ρωμιοσύνης, ο Άγιος του τόπου μας!
Ο μαρτυρικός του θάνατος, 24 Αυγούστου 1779, στο Κολικόντασι της Β. Ηπείρου
Από τις Διδαχές του Αγίου Κοσμά
«Καν ο ουρανός να κατέβη κάτω, καν η γη να ανέβη απάνω, καν ο κόσμος να χαλάση, καθώς μέλλει να χαλάση σήμερον, αύριον, να μη σας μέλη τι έχει να κάμη ο Θεός. Tο κορμί σας ας το καύσουν, ας σας το τηγανίσουν, τα πράγματά σας ας σας τα πάρουν, μη σας μέλη, δώστε τα, δεν είναι εδικά σας. Ψυχή και Χριστός σας χρειάζεται. Ετούτα τα δύο, όλος ο κόσμος να πέση, δεν ημπορεί να σας τα πάρη, έξω αν τύχη και τα δώσετε με το θέλημά σας. Αυτά τα δύο να τα φυλάγετε,να μην τύχη και τα χάσετε».
Στην εποχή μας έχουμε ανάγκη τη σοφή συμβουλή του, τα διδάγματα και τις προτροπές του. Αν τον δούμε από τη σκοπιά της προσευχής, θα θαυμάσουμε τον προσευχόμενο Άγιο, που προσευχόταν για όλους και θα θελήσουμε να τον μιμηθούμε. Αν τον δούμε από τη σκοπιά του μοναχού, θα θαυμάσουμε τον ταπεινό Αγιορείτη καλόγερο, που τίμησε το μοναχικό σχήμα & θα βάλουμε την Ευχή και το κομποσχοίνι στην καθημερινή μας ζωή. Αν τον δούμε ως ομολογητή, που δεν τα έχασε μπροστά σε άρχοντες και ηγεμόνες, θα γίνουμε οι φλογεροί ομολογητές του Χριστού και της Ορθοδοξίας στους δύσκολους καιρούς μας. Αν τον δούμε ως Έλληνα, που μιλούσε με αγάπη για την Ελλάδα και προετοίμασε την ανάστασή της, θα αγαπήσουμε κι εμείς πιο πολύ την πατρίδα.Αν τον δούμε από τη σκοπιά της αγίας ζωής του, θα θαυμάσουμε τον Άγιο με τη βαθιά ταπείνωση και τη μεγάλη αρετή, και θα επιθυμήσουμε να γίνουμε καλύτεροι.
Στέκουν αγέρωχα, επιβλητικά, μεγαλοπρεπή, καλαίσθητα. Σημάδια αυθεντικής γοητείας & εκπληκτικής τεχνικής ομορφιάς μέσα στο χρόνο. Η φθορά του μοιάζει να τα αγγίζει μόνο εξωτερικά & χωρίς να μπορεί να αλλοιώσει την σπάνιας ομορφιάς φυσιογνωμία τους. Γιατί στο εσωτερικό τους κουβαλούν στο διάβα του χρόνου τις περιπετειώδεις αναμνήσεις, αλλά & τις μεγάλες ανάγκες επικοινωνίας των ανθρώπων της κάθε περιοχής που κλήθηκαν να γεφυρώσουν, καθώς & τα ροζιασμένα χέρια & τη μοναδική τεχνική των μαστόρων τους.
34 γεφύρια εποχής Ρωμαϊκής, Βυζαντινής & Τουρκοκρατίας
20 γεφύρια νεωτέρων χρόνων & σύγχρονης εποχής
Γέφυρες του Αχελώου & των τεχνικών λιμνών του:
της Στράτου (παλαιά & νέα), η σιδερένια γέφυρα Ματσουκίου, της Κατοχή, της Τέμπλας, του Αυλακίου, τα πνιγμένα γεφύρια της Ποδογοράς & του Μανώλη, της Επισκοπής, της Τατάρνας,
Γεφύρια του Ευήνου & παραποτάμων του: της Αρτοτίβας, της Δοβριτσάς, του Πόριαρη, της Ευηνολίμνης, στο Κάτω Λαμπίρι, στη Μακριά Λογγά, η σιδηροδρομική γέφυρα Ευηνοχωρίου.
Γεφύρια του Μόρνου: της Κλεπάς, του Κάκαβου, της Αναβρυτής, το Κεφαλογέφυρο, δυο γεφύρια στο Φονιόρεμα Αποδοτίας, το σιδερένιο γεφύρι στο Βαλτσόνερο.
Στο Αγρίνιο & στην περιοχή του: Τα γεφύρια Ψηλογέφυρο Αγρινίου, στα Βλαμέϊκα Αγρινίου, του Αλάμπεη, στα Φραγκουλέϊκα, η σιδηροδρομική γέφυρα Αγγελοκάστρου
Στη διαδρομή Αγρινίου – Θέρμου υπάρχουν τα γεφύρια Παναιτωλίου, Αβώρανης, Μυρτιάς (Διχαλόρεμα) Μονής Μυρτιάς, Αγίας Σοφίας, νεροτριβής, πηγών της Μυρτιάς.
Στη διαδρομή Θέρμο – Σιταράλωνα υπάρχουν 7 πέτρινα γεφύρια
Στη διαδρομή Κάτω Μακρινού – Ναύπακτος υπάρχουν 20 γεφύρια που χρησιμοποιούνται ως τις μέρες μας. (Δουναίϊκα, Κάτω Μακρινού, Μπανιά, Βαρειάς)
7. «Βούλομαι τας γυναίκας οικουρούς είναι» Απ. Παύλος
*Όποιος συνήθισε ν’ αντιμετωπίζει ήρεμα, με καλοσύνη και ευγένεια τα πράγματα της ζωής, αυτός εύκολα μπορεί εύκολα να συναναστρέφεται τους ανθρώπους με ευγένεια & πραότητα.* (Πλούταρχος)
*Να φέρεσαι με γλυκό τρόπο σε όλους και να συναναστρέφεσαι με τους καλύτερους γιατί έτσι δεν θα καταντήσεις μισητός στους πρώτους και θα γίνεις στους τελευταίους αγαπητός.* (Ισοκράτης)
Στην κατασκήνωση μάθαμε να στρώνουμε ένα επίσημο τραπέζι…, να ράβουμε…, να καθαρίζουμε σωστά την κουζίνα…, να είμαστε καθαρές στο σώμα & στην ψυχή μας!
Τρόποι καλής συμπεριφοράς
1.Χτυπάμε την πόρτα και περιμένουμε να μας ανοίξουν ή να μας δώσουν την άδεια για να περάσουμε μέσα.
2.Δεν συμπεριφερόμαστεσε ξένα σπίτια σαν να μας ανήκουν, που σημαίνει πως δεν χοροπηδάμε στα κρεβάτια, δεν τρέχουμε από δωμάτιο σε δωμάτιο, δεν πετάμε από ‘δω κι από εκεί τα παιχνίδια, δεν ανοίγουμε το ψυγείο, τα ντουλάπια κτλ.
3.Ζητάμε άδειαπριν καταναλώσουμε κάτι που δεν μας έχει προσφερθεί.
4.Προσφερόμαστενα βοηθήσουμε τη μαμά, τον μπαμπά ή τον οικοδεσπότη να στρώσει το τραπέζι, να μεταφέρει τα πιάτα, να σερβίρει , να μαζέψει κ.ο.κ.
5.Περιμένουμε νακάτσουν όλοι στο τραπέζι πριν ξεκινήσουμε να τρώμε και περιμένουμε να τελειώσει το γεύμα ή να πάρουμε άδεια για να σηκωθούμε.
6.Δοκιμάζουμε το φαγητόπου μας έχει σερβιριστεί. Τρώμε μια μπουκιά από το καθετί που περιέχει το πιάτο μας, χωρίς να κατεβάζουμε μούτρα και να κάνουμε φωναχτά σχόλια,
τύπου «απαίσιο», «αηδία» κτλ. Εάν δεν μας αρέσει επιλέγουμε να φάμε κάτι
από τα υπόλοιπα που μας προσφέρονται.
7.Κρατάμε θετική στάση απέναντι στα δώρα που λαμβάνουμε. Ακόμα κι αν το δώρο που μας έχουν κάνει δεν μας αρέσει, το έχουμε ήδη ή θέλαμε κάτι άλλο το ευγενικό είναι να πούμε «ευχαριστώ» και να χαμογελάσουμε. Αυτό που μετράει είναι η κίνηση.
Τι δεν πρέπει να κάνετε στο τραπέζι
1. Να σκαλίζετε ή να μυρίζετε ένα πιάτο πριν φάτε. Σε τραπέζι βρίσκεστε… όχι σε εργαστήριο χημείας. 2. Να γλείφετε το πιρούνι σας, για να μην πάει χαμένη ούτε ελάχιστη ποσότητα της νοστιμότατης σάλτσας. 3. Να ορμάτε για το αλάτι ή για κάποια πιατέλα που δεν βρίσκεται κοντά σας. 4. Να σερβίρετε πρώτα τον εαυτό σας από κάποια πιατέλα που σας ζητήθηκε να δώσετε σε κάποιον άλλο. 5. Να σερβίρετε μια τεράστια μερίδα από ένα φαγητό που λατρεύετε ή να ψάχνετε για τα κομμάτια που σας αρέσουν πιο πολύ, αφήνοντας ελάχιστο γι’ αυτούς που ακολουθούν. 6. Να προσφέρετε υπολείμματα από το πιάτο σας στους άλλους καλεσμένους στο δείπνο. 7. Να χρησιμοποιείτε οδοντογλυφίδες στο τραπέζι, μπροστά στους υπόλοιπους. 8. Να στέλνετε μηνύματα ή να ασχολείστε με το κινητό σας την ώρα του τραπεζιού.
Η κατασκήνωση & εμείς…
«…ίσως μπορούμε να περιγράψουμε πλήρως την κατασκήνωση με δύο λέξεις, επίγειος παράδεισος»!
«Ρίζα! Δυό χρόνια εδώ κι έχω ζήσει τα πάντα… αξέχαστες φιλίες, καινούργιες παρέες, ψυχαγωγία, ομαδικότητα, συνεργασία, εμπειρία ζωής, μα πάνω απ’ όλα, αντάμωμα με το Θεό!»
«Παράδεισος! Απλά, υπέροχα! Πρώτη φορά ήλθα & ενθουσιάστηκα! Τέτοια εμπειρία δεν ξανάχω ζήσει! Ομαδικότητα, συντροφικότητα, αγάπη, φιλία, Θεός…Όλα αυτά τα απαραίτητα για τη ζωή…»
«Δε θα ήταν υπερβολή να πει κανείς ότι η «Ρίζα» είναι όντως παράδεισος! Ίσως η χάρη του Θεού, ίσως οι άνθρωποι που ζήσαμε μαζί αυτές τις μέρες, ίσως η προδιάθεσή μου να περάσω καλά, σημασία έχει ότι για δέκα μέρες βίωσα κυριολεκτικά αυτό που λένε, ευτυχία, μέσα από την ομαδική ζωή».
Ρίζα, κάνεις τα καλοκαίρια μας ομορφότερα! Ρίζα=εμπειρία ζωής!
Στη Ρίζα έρχεσαι πιο κοντά με το Θεό! Ρίζα=κάτι σημαντικό, απίθανο!
